વાયરો ક્યાં લૈ ગ્યો ચમનના ફૂલોની ફોરમ, કોને ખબર ?
અમારું તો જીવન બની ગ્યું સુગંધી, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !!!
ઓલ્યા નામ પાડે સેવાનું ને ધનના ઢગલા ઘર ભેગા કરે ,
પંખીઓએ શીખવ્યું કાલ માટે ના મળે એક દાણો માળામાં, ને અમારા દેહમાં લોહીના બદલે સેવા ફરે અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !
લોકો ભણે એટલું બધું ભણે કે ના પૂછો વાત ! અમે ચાર ચોપડી ભણેલા પણ કોઠાસૂઝમાં પાવરધા, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !!!
કોઈ જાય ચારધામ જાત્રાએ ને કોઈ જાએ મક્કા-મદિના,
અમને મળે માતપિતાના આશીર્વાદ, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !
શું એ લોકો દાળ-શાકમાં ભભરાવતા હશે સોનાની ભસ્મ? અમને મળે પ્રભુના ગુણ ગાતાં ગાતાં દાળ-રોટી, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !
કેવું સ્વર્ગ ને કેવું નર્ક, કેવો મોક્ષ ને કેવું નિર્વાણ ? પ્રભુની સૃષ્ટિના વૈભવમાં ચપટી વૈભવ ઉમેરીને કરીએ પ્રયાણ, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !
શિખર પર ધજા ફરકે એવી કીર્તિને શું કરશું ? તળેટીનાં બાળકોને હસતાં કરીએ, અમે તો ભૈ એટલામાં રાજી !
જમીન પરના ભગવાનના લીધે લોકો શિક્ષિત થાય સમૃધ્ધ થાય પણ સંગઠીત ના થાય, પાછળ રહી ગયેલાઓનો હાથ ઝાલી બેઠા કરીએ, ” હરીશ ” તો ભૈ એટલામાં રાજી !!!
—–આજે બસ આટલું જ,
શુભ રાત્રિ
——આપનો, ફક્ત આપનો જ,
—-ॐ રુપમ જી@ડો.હરીશ પટેલના ॐ સદગુરુદેવ